YAKINLIK - Hanif Kureishi

Okuduğum en etkili başlangıç cümlelerinden biri

“Çok üzücü bir gece, çünkü gidiyorum ve bir daha dönmeyeceğim. Yarın sabah, altı yıldır birlikte yaşadığım kadın bisikletiyle işe gittiğinde ve çocuklarımız toplarıyla birlikte parka götürüldüğünde, bazı eşyaları bir valize dolduracak, kimseye görünmemeyi umarak evden usulca çıkacak ve metroyla Viktor’un evine gideceğim”, diye başlıyor Hanif Kureishi’nin Yakınlık adlı romanı.

Kitabın başlangıç cümlesi okuduğum en etkileyi başlangıç cümlelerinden biri. Hala her okuduğumda etkilenirim ve zaman zaman aklıma gelir bu cümle. Kitap bir yazarın eşini ve iki çocuğunu terk etmeden önce evinde geçirdiği son gecesini anlatıyor.

Ertesi gün kocasının ve babalarının onları terk edeceğinden habersiz karısı ve çocukları evde her akşam ki olağan yaşantılarını sürdürürken, erkek kafasında geçmiş ve gelecekle ilgili çeşitli düşüncelerle kendini hiç ele vermeden ,olağan gecelerinden birindeymişçesine geçiriyor onlarla olan son akşamını. Erkeğin “daha çok yaşamayı” arzu ederek evi terk etmesi , kadın erkek ilişkisini özellikle karı koca ilişkisini uzun süre sorgulattı bana. Kitabın bu konuda sarsıcı hatta yıkıcı etkisi oldu diyebilirim.